อย่าจั้วได้มั้ยตนอั้น
"ทำหรอยแต่ไม่ยอมทำไหรหยิ่งอ
แค่ประโยคแรกก็โดนแล้ว สำหรับคนภูเก็ต
- ทำหรอย : แปลว่า ทำเท่ห์ (จริงๆ คำว่าหรอย เนี้ยแปลว่า ดี สุดยอด สุโก้ย???) ประโยคตัวอย่าง เราอาจจะได้ยินคำว่า "หรอยนิตนอั้น" แปลได้ว่า โอ้ว...พระเจ้าจ้อด..คุณยอดมากเลย..
คำว่าหรอย อาจจะมาจากคำว่า อร่อย เพราะเวลาถามเรื่องอาหาร คนภูเก็ตเราจะ ถามว่า "หรอยม้าย" ซึ่งแปลว่า อร่อยมั้ย แต่คำนี้สามารถใช้ได้ทั่วไป ที่มีความหมายบวก positive อย่างแรง อย่างเช่น
อ๊ะ.. เดินไปกับแฟนไปโรงหนังเริงจิต (เฮ้ย...บ้านนอกมาก) โอเค...เอาใหม่ เทคสอง ........action
อ๊ะ.. เดินไปกับแฟนที่โรงหนัง SFX CINEMA (ไฮโซขึ้นมาทันที) จะเลือกดูหนังอะไรดี หันไปถามแฟน
"นุ้ยๆ นิ ตนว่าเรื่องนี้หรอยม้าย?" มันเป็นประโยคคำถาม ที่ถามว่า
"นี่เธอเรื่องนี้สนุกมั้ย"
- จั้ว : โดยความหมายจริงๆ มันจะแปลว่า ขี้เบ่ง ขี้โม้ คุยโว้ เชิ่ด วางมาด.... อืมๆ...ประมาณนั้น แต่คำว่าจั้วเนี้ยมันเป็นคำเดียวสั้นๆ ที่รวมทุกอย่าง ที่เกี่ยวกับคำที่กล่าวมาเอาไว้ในคำเดียว แต่จั้วจะมีความหมายในเชิง ลบนิดๆ แอบด่าหน่อยๆ
ประโยคนี้เลย แปลภูเก็ตเป็นไทย ก็จะประมาณว่า
"มัวแต่เก้กท่า แต่งานการไม่เดิน และยังมาทำเชิดอีก ...ไอขี้เก้ก........."
ประโยคต่อมา
"โครงการกะลุยเสียเหม็ดทำไม่
รู้แล้วว่าตนเก่งหลายอย่างท
- กะลุย : มาจากคำว่า "กะลักกะลุย" เรียกสั้นๆว่า "กะลุย" แปลว่า เยอะแยะมากมาย ถ้าเยอะมากแบบ ประมาณค่าไม่ได้เนี้ย จะลากเสียงยาวๆ ๆปเลยว่า "กาาาาาาาาาาาลัก กาาาาาาาาลุยเหม็ด"
อันนี้อาจจะโด๊น โดน โน ใครหลายคน แปลได้ว่า มีโครงการเยอะแยะมากมายเลย แต่ทำไม่เสร็จ ไม่ดีซักอย่าง แล้วก็มานั่งกุมขมับปวดหัว ให้ค่อยๆทำไปทีละอย่าง อย่าโลภ..."อย่าจั้ว" น่ะจะได้ไม่มั่วไม่ปวดหัว หลาว....
เหมือนดีแต่พูด ดีแต่ปาก งานการไม่ทำ มัวแต่นั่งกินเงินเดือน หนักแผ่นดิน กระดิกเท้าไปมา ผมทำเพื่อพี่น้องงงงงงงงงง!!!!
เอ้ย.... ไม่โมโหใครมามั้ยนิ
โอเค.... เรามาแลกัน ประโยคต่อไป
"ตอนเช้าก็ไปทำงานสาย พอตอนบ่ายก็กลับบ้านก่อนเพื
ทำแชเชือนเราเอือนอีตาย"
โอ้ยยยย...... ไป แทงใจดำใครบ้างเนี้ย ...ฮ่าๆๆๆ.... แทบจะไม่ต้องแปลเลย ประโยคนี้ แต่มีคำคำนึงอยากให้ได้รู้กัน คือ คำว่า
- "เอือน" ซึงหมายถึงเบื่อ น่าเบื่อ
เย้...ภาษาใต้วันล่ะคำบทที่ 1 แล้วเป็นอย่างไรกันบ้างก็ติชม กันได้
จริงๆ แรงบันดาลใจจากการเขียน นี้คือ แฟนผมเองแหละ...คือ มีบางช่วงที่เค้า งงๆ กับคำพูดเรา เพราะเขาไม่ใช่คนภูเก็ต
ก็เลย..เอาเรื่องที่เคยสอน เค้าว่าจะมาเขียน ลง web ดูน่ะ จะได้อนุรักษ์ ภาษาไม่ให้หายไปกับกาลเวลาด้วย
ยังไงก็ฝากไว้ด้วยน่ะครับว่า ไม่ว่าจะภาษาถิ่นไหน ก็มีเอกลักษณ์ เป็นของตัวเอง การอนุรักษ์ไม่จำเป็นต้อง ยึดแบบแผนเดิมเสมอไป เราสามารถนำมาประยุกได้ สิ่งที่ทำได้คือเผยแพร่มันออกไป อย่าเก็บมันเอาไว้ เผื่อจะมีบางคนเห็นคุณค่า และนำไปเผยแพร่ต่อ .... ไม่แน่น่ะ ต่อไปเราอาจจะเห็นคนเกาหลี พูดไทยกันมากขึ้นก็ได้ อิอิ.....