จนกระทั่งธนูปักเข่า

Red Riding hood new Generation

eclipse

การให้เครดิตเจ้าของงาน...ที่คนไทยละเลย...

ผมกำลังคิดถึงเรื่องการให้เครดิตเจ้าของงาน...ที่คนไทยละเลย...

บางครั้งเนี้ยนักออกแบบหรือศิลปิน บางคนสร้างผลงานขึ้นมาโดยไม่หวังผลตอบแทนอะไร เขาสร้างขึ้นมาด้วยใจ และ ความรู้สึกที่อยากจะสร้างงานนั้นอย่างแท้จริง และ อยากเผยแพร่งานนั้นให้คนอื่นได้รับชม

บางครั้งแค่ การให้เครดิต การให้ที่มาก็เป็นกำลังใจได้มากต่อผู้สร้างสรรค์ผลงาน โดยไม่ต้องมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง

ที่นี้สิ่งที่ผมพบเจอมากับตัวในประเทศไทย คือ ประเทศไทย ส่วนใหญ่ ไม่ให้ความสำคัญกับการให้เครดิตสักเท่าไหร่ และที่แย่ไปกว่านั้น คือการ ดิสเครดิต (Dis-credit) คือการเอาชื่อผู้สร้างสรรค์ผลงานออก แล้วนำมาเป็นผลงานตัวเอง ลักษณะแบบนี้จะเข้าข่ายการโจรกรรมผลงาน บางครั้งงานได้ที่ทำ และเผยแพร่ออกไป ก็ได้ใส่ชื่อเจ้าของผลงานลงไปด้วย ...ก็ยังมีคนมีดี เอาผลงานนั้น ไปลบชื่อ คนทำออก และนำไปเผยแพร่เอง
(ผมจะไม่พูดถึงเรื่องของการนำงานนั้นๆ ไปดัดแปลง) และบางครั้งผู้สร้างผลงาน ต้องถึงกับใส่ลายน้ำลงไปในภาพ (ทั้งๆที่ไม่อยากทำ) บางคนก็พยายามที่จะลบลายน้ำนั้นออกไป

ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่สร้างสรรค์ผลงาน หรือ ชื่นชมผลานคนอื่น คุณจะเข้าใจ และคิดว่า "เฮ้ย...งานนี้เจ๋งว่ะใครทำเนี้ย ชื่นชมผลงานจัง... หรือ คนที่ทำเขาก็ดีใจ... เฮ้ยมีคนชื่นชมผลงานเราขนาดนี้เหรอ..."
ในโลก ออนไลน์เวลาคุณชมผลงานในแต่ล่ะครั้ง เขาก็ไม่ได้เก็บ เงินคุณจริงมั้ยครับ...กับผลงานของคนธรรมดาทั้งไปที่ไม่ได้ทำเพื่อธุรกิจ

ผมอยากจะฝากเอาไว้ว่า
จริงๆแล้วเนี้ย อยากให้ปลูกฝังค่านิยมตรงนี้ ว่า ถ้าคุณรู้ที่มาที่ไปของงาน ชิ้นหนึ่ง คุณควรที่จะบอกที่มา หรือให้เครดิตเขาซักนิดเถอะครับ  มันไม่ต้องจ่ายอะไรเพิ่มและ มันจะเป็นกำลังใจแก่ผู้สร้างสรรค์ผลงานต่อไป...
สิ่งนี้อาจจะนำไปสู่ ค่านิยมในเรื่องของลิขสิทธิ์ ด้วย... แล้วคุณจะภูมิใจในสิ่งที่คุณได้ทำ

แอนิเมชันรู้ทัน ‘โรคไม่ติดต่อ’

แอนิเมชันรู้ทัน ‘โรคไม่ติดต่อ’

“ดูดบุหรี่มาสิบปีแล้วไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย”
“คืนนี้ไปกินเหล้ากันมั้ย”
“ออกกำลังไปก็เหนื่อย นอนอยู่บ้านสบายกว่า”
“ผักกินไปก็ไม่อิ่มท้อง กินเนื้ออร่อยกว่าเยอะ”

ประโยคพวกนี้อาจเคยหลุดออกจากปากคุณ แต่รู้ไม่ว่านั่นอาจเป็นจุดเริ่มต้นของ...

โรคหัวใจและหลอดเลือด
โรคความดันโลหิตสูง
โรคเบาหวาน
โรคมะเร็ง
โรคปอดเรื้อรัง

แล้วเราจะทำอะไรได้บ้าง...

แผนงานเครือข่ายควบคุมโรคไม่ติดต่อ (กระทรวงสาธารณสุข) และ สำนักส่งเสริมอุตสาหกรรมซอฟต์แวร์แห่งชาติ จับมือกับ BIOSCOPE ชวนเหล่าแอนิเมเตอร์ไฟแรงส่งผลงานเข้าประกวดชิงเงินรางวัล 1 แสนบาท ภายใต้โครงการ ‘แอนิเมชันรู้ทันโรคไม่ติดต่อ’ เพื่อรณรงค์ให้ทุกคนวางแก้วเหล้า ทิ้งซองบุหรี่ แล้วสุขภาพดีไปพร้อมๆ กัน

ใครสนใจส่งโครงเรื่องของแอนิเมชันความยาว 5 นาที, เรื่องย่อพร้อมสตอรี่บอร์ด 9 ช่อง, คาแร็กเตอร์ตัวละครหลัก รวมไปถึงผลงานแอนิเมชันที่เคยทำ มาที่ นิตยสาร BIOSCOPE 61 ซ.โชคชัย 4(20) ถนนโชคชัย 4 แขวงลาดพร้าว เขตลาดพร้าว กรุงเทพฯ 10230

ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ 30 พฤศจิกายน 2554 นี้เท่านั้น!

สมัครเป็นเดี่ยวหรือเป็นทีมก็ได้ (ไม่จำกัดจำนวนสมาชิกและอายุ)

ประกาศผลผู้เข้ารอบ 10 คนสุดท้าย (ได้รับทุนสนับสนุนคนละ 20,000 บาท) ในวันที่ 12 ธันวาคม 2554 และประกาศผลผู้ชนะในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2554

http://www.facebook.com/ncdanimation

Read More: http://www.portfolios.net/group/contests/forum/topics/30-11-2011-3#ixzz1cWOPxV33

รู้สู้ flood

หลายๆคนในช่วงน้ำท่วมนี้คงเป็นเหมือนๆกันคือ ไม่เข้าใจในสิ่งที่รัฐบาลพูด บางครั้งรูปประโยคที่ใช้เป็นศัพท์ทางวิชาการเกินกว่าคนที่หาเช้ากินค่ำจะเข้าใจ ผมได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งที่ได้ร่วมผลิต animation รู้ สู้ flood เพื่อสร้างความเข้าใจให้แก่คนทั่วไปในเรื่องน้ำท่วม ทุกคนที่นี้ทำงานด้วยใจเกินร้อย...มีหลายๆคนถามผมมาเสมอว่า ใครจ้างไป ได้เงินเยอะมั้ย ผมขอบอกตรงนี้ว่า "เราทำกันด้วยใจครับ ไม่มีค่าจ้าง แล้วต้องออกเงินเองด้วย" แต่มันก็ออกมาได้ด้วยดี (ทำไมคนไทยชอบดราม่ากันเนี้ย 5555 ) ขอฝากผลงานไว้ นลณ ที่นี้ด้วยน่ะคร้าบบบ

คู่มือรับมือน้ำท่วมไม่ยาก (แจกฟรี+ช่วย Share) (Easy Guide: How to Handle with Flood)

โดย: monman
ที่มา: http://monman.exteen.com/20111018/entry
ดาวน์โหลด E-BOOK: http://www.mediafire.com/?0es5ysje55xdrza

R.I.P Steve Job... T_T your are in my heart forever.

(text from wired.com)

Steven Paul Jobs, co-founder, chairman and former chief executive of Apple Inc., has passed away.

A visionary inventor and entrepreneur, it would be impossible to overstate Steve Jobs’ impact on technology and how we use it. Apple’s mercurial, mysterious leader did more than reshape his entire industry: he completely changed how we interact with technology. He made gadgets easy to use, gorgeous to behold and essential to own. He made things we absolutely wanted, long before we even knew we wanted them. Jobs’ utter dedication to how people think, touch, feel and interact with machines dictated even the smallest detail of the computers Apple built and the software it wrote.

Jobs was born in San Francisco on Feb. 24, 1955, and adopted by Paul and Clara Jobs of Mountain View, California. He was a techie from a young age, often sitting in on lectures at Hewlett-Packard in Palo Alto while attending Homestead High School in Los Altos. He eventually landed a summer job there, working alongside Steve Wozniak.

Jobs enrolled in Reed College in Portland, Oregon in 1972, but dropped out after six months – he later said he “didn’t see the value in it.” He eventually returned home to California. He got a job at Atari, renewed his friendship with Wozniak and started hanging out with the Homebrew Computer Club. After trekking to India in 1974 — a trip he, like so many others, made to find enlightenment – Jobs returned home and looked up Woz.

The two of them launched Apple in 1976. Their first project, the Apple I, wasn’t much to look at — just an assembled circuit board. Anyone who bought it had to add the case and keyboard. But it was enough for Jobs to convince Mike Markkula, a semi-retired Intel engineer and product marketing manager, that personal computing was the future. Markkula invested $250,000 in the fledgling enterprise.

The Apple I begat the Apple II in 1977. It was the first successful mass-market computer, and easy to use, too. That would become a hallmark of Apple under Jobs.

The Apple II had a huge impact on the tech business, but cheaper alternatives, like the Commodore 64 and the VIC-20, quickly eroded Apple’s market share. IBM’s open PC platform eventually won out over Apple’s closed approach, and the die was cast. The PC dominated the market.

Still, Apple was by any measure a success. By the time Jobs was 25 in 1980, he was worth more than $100 million. Not that it mattered to him.

“It wasn’t that important because I never did it for the money,” he once said.

Apple once again shook up the industry with the Macintosh, announced in 1984 with a now-iconic Super Bowl ad challenging IBM. The Mac was a revolutionary step forward for personal computing — the first mass market computer to use a mouse-driven, user-friendly graphical interface. It was influenced by – critics would argue lifted from — technology Jobs saw a few years earlier at the Xerox Palo Alto Research Center. It irreversibly changed how we interact with computers.

But then Jobs fell from grace. One year after the Mac’s introduction, Jobs was fired in a power struggle with CEO John Sculley. Jobs was devastated. He felt he’d let those who came before him – pioneers like David Packard and Bob Noyce – down, and he wanted to apologize.

“It was a very public failure, and I even thought about running away from the Valley,” he admitted in a 2005 speech.

But Jobs realized he loved what he did, and wanted to keep doing it. So he founded NeXT, a computer company, and a computer animation outfit that he renamed Pixar. As for Apple, it faltered in his absence. The company’s stock plummeted 68 percent, pushing Apple to the brink of bankruptcy.

But in 1996, Apple purchased NeXT and Jobs returned to the company he founded. It wasn’t long before he was once again back at the helm, and Apple’s ascent began.

One of Jobs’ first moves was to make peace with arch-rival Microsoft. That led to a $150 million investment from Microsoft, breathing new life into the moribund Apple. Jobs was once again firmly in control, and this time he would make sure he didn’t lose it.

He ran Apple with a firm hand, enforcing a policy of secrecy, while instilling an unrivaled dedication to design and an unwavering commitment to quality. These things mattered so deeply to Jobs that he became a micromanager, one said to have put as much thought into the boxes holding Apple’s products as the products themselves.

Apple’s incredible string of hits started with the iMac and continued with iTunes and the iPod in 2001, the iPhone in 2007 and 2010’s iPad. There were some misses along the way – Mobile Me and Apple TV – but Jobs, working with lieutenants like Tim Cook, made Apple one of the biggest companies in the world.

Jobs had always been the public face of Apple, but he began retreating from the spotlight in 2004 when doctors diagnosed him with pancreatic cancer. It was a rare form of the disease, one that could be treated, and Jobs survived. His health, though, continued to deteriorate. His liver failed in 2009, and Jobs took a six-month medical leave. He returned, but was rarely seen. He announced he was resigning as CEO in August, and Tim Cook replaced him as the head the company.

At a 2005 commencement address at Stanford University, Jobs shared the philosophy that drove him.

“Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life,” Jobs said. “Don’t be trapped by dogma — which is living with the results of other people’s thinking. Don’t let the noise of others’ opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.”

Let's talk about iPhone

ณเวลานี้ถ้าไม่พูดถึง งาน Let's talk about iPhone ที่จะขึ้นเมื่อวันที่ 4 October 2011 เวลา  10.00น. ณ สหรัฐเมริกา คงจะไม่ได้
งานนี้ ศาสดา สตีฟ จ้อบส์ ไม่ได้ออกมานำเสนอเพราะลาออกไปรักษาตัว และงานนี้ ไม่มี iPhone5 กันอย่างที่คิด

0.01am : พูดถึง Mac คร่าวๆว่ามียอดการจำหน่ายเป็นอย่างไร

0.10 am : พูดถึงipod กับ ipad (ยอดจำหน่าย)

0.23 am : เริ่มพูดถึง ios 5  และเปรียบเทียบกับ os อื่นๆ พูดถึง apps ของ ipad ว่ามีมากกว่า140000 มียอดดาวโหลด 18พันล้านครั้ง

0.26 am : พูดถึงเรื่อง notification เช่นถ้าเราจดไว้ว่าต้องการไปซื้อของอะไรที่7-11แล้ว เมมไว้เวลาเดินผ่านไปแถวนั้นมันจะขึ้นเตือนให้เรา

0.31 am : พูดถึงหน้า lock screen มีปุ่มถ่ายรูปโดยไม่ต้องปลดล๊อคเข้าไปในหน้า Home screen โดยการกดเพิ่มเสียงเพื่อถ่ายภาพ พูดถึง Game center ตอนนี้มีผู้ใช้มากกว่า67ล้านคน

0.35am : พูดถึงการต่อเชื่อมกับ PC โดยไม่ต้องใช้สายเชื่อมต่อ และ IOS5 จะมาวันที่ 12 ตุลานี้ และ icloud เปิดให้ใช้กันฟรี(เฉพาะบางอัน) พูดถึงฟีเจอร์ที่ iCloud ทำได้และวิธีการ backup ใน iCloud

0.45am :  พูดถึงอีกฟีเจอร์นึงที่สามารถหาเพื่อนได้ว่าเพื่อนอยู่ตรงไหนของเมือง(iPhoneด้วยกัน) และพูดถึง iTunes Match (ความสามารถ)

0.50 am : พูดถึง iPod nano ก็ยังเป็นเหมือนเดิมรูปร่างเล็กๆสามารถฟังวิทยุ อื่นๆ ได้ ยังมี นาฬิกา 16แบบให้เลือกใส่ iPod nano

0.53 am : ขยับมาที่เรื่อง iPod touch กันบ้าง สามารถรันบน iOs 5 ได้และใช้ iCloud ได้เหมือน iPhone และที่สำคัญมาพร้อทกับสีขาววว เริ่มวาง 12 ต.ค

0.55 am : มาแล้วพระเอกตอนนี้พูดถึงเรื่อง iPhone  ตามคาดครับสุดท้ายเป็น iPhone 4s

ใช้ cpu เดียวกับ ipad คือ ชิพ A5 กราฟฟิคเจ๋งกว่า ip 4 7 เท่า รีวิวเกม infinite blade ให้ดู

1.00 am : พูดถึงแบตเตอร์รี่เพิ่มขึ้นจาก iPhone 4 พอสมควร

1.02 am : พูดถึงเรื่องกล้องที่ทุกคนอยากรู้ครับ 8 mega pixel ตามที่คาดไว้ครับ

 และมาพร้อมกับค่า F stop ที่สุดต่ำที่ 2.4 มายก๊อตตตมันน้อยกว่ากล้องทั่วไปอีกนะเนี้ยยย แปลว่าคุณจะถ่ายกลางคืนได้ชัดขึ้น

 นี้คือตัวอย่างที่ถ่ายจาก F2.8 ข้างหลังเบลอได้อีกภาพชัดกิ๊ก

 1.11 AM : พูดถึงการอัดวีดีโอที่อัดได้ 1080 p หรือ HD!!!

 มันน่าจะเป็นกล้องที่ดีที่สุดเท่าที่ apple เคยมีใน smartphone เลยครับ

1.14 AM : ตอนนี้เป็นการพูดถึงฟีเจอร์ที่เรียกว่า SIRI  ไม่ใช่โครงการ คอนโดชื่อดังในเมืองไทยแต่อย่างใด แต่มันคือ ประมาณว่าเราถาม iphone ว่าอยากกินร้านอาหารอร่อยๆแถวนี้ มันก็จะแสดงชื่อรายการร้านอาหารแถวที่คุณอยู่มาหมดพร้อมมีคะแนน+review ให้ด้วย!!!!

ยังมีอีกหลายอย่างผมไม่สามารถยกตัวอย่างทั้งหมดได้นะครับเนื่องจากเวลาไม่พอ+เขารีวิวเร็วมากจะพยายามให้ไวที่สุดครับ

1.20 AM : พูดถึง message ที่เข้ามาหาเราสามารถอ่านได้และตอบได้โดยไม่ต้องสไลด์เปิดเครื่อง

 1.24 AM : กลับมาพูดถึง Siri ว่าทำอะไรได้บ้างงง(อันนี้ผมไม่ขอรีวิวแล้วกันครับ) และเสนอวีดีโอ official launch iphone 4s

จบสำหรับการนำเสนอวีดีโอครับ และ 4s มีหน่วยความจำถึง 64 GB มาพร้อมกับสีดำและขาว มาดูที่ราคากันบ้างครับ

16 GB  199 $
32 GB 299 $
64 GB 399 $

Creativites Unfold, Bangkok 2011

จบลงด้วยดี กับการสัมนาแบบมาราธอน ของการชุมนุมทางความคิด ที่จัดขึ้น โดย TCDC ระหว่างวันที่ 18 กันยายน - 3ตุลาคม 2554..... ที่ต้องบอกว่า มาราธอนเพราะ เข้าเกือบทุกงานเลย เอากันให้สลบกันไปข้างนึง....แต่เมื่อวาน สัมนาเสร็จกลับไปสลบจริงๆ น่ะ..

ก็รู้สึกดีน่ะ ที่ได้เจอคนที่เก่งๆ ที่เราไม่คิดว่าจะได้เจอเพราะคนเหล่านี้เข้าถึงยาก... จะเดินดุ่ยๆเข้าไปถามถึงในออฟฟิสแบบชีวิตประจำวันไม่ได้หรอก เขาจะถีบเราออกมาได้ง่ายๆ... เพราะมีงานนี้ขึ้นมาเราถึงได้ ล้วงลับตับแตกเข้าไปถึงกึ๋นความคิด บางคนถึงกับได้รู้จุดยืนของตัวเองว่าจะไปทางไหนต่อ... ส่วนบางคนก็ยังสับสนเหมือนเดิม เพราะ อันนู้นก็ใช่ อันนี้ก็ชอบ...อ้ากกกกกกก..... และที่สำคัญ มันเป็นการสัมนาที่เป็นกันเอง และการร่วมทำ Workshop  ที่ฮาแตก กับ studio ต่างๆ..ปล่อยจินตนาการได้เต็มที่  ไม่เชื่อลองจินตนาการดู สิ..มีที่ไหนให้ออกแบบ แมว มีผิวเป็นแมลงทับ ที่เดินเหมือนกุ้ง .... ส่วนไอ้คนแสดงเป็นแมว กุ้งก็ทำไปได้.... อันนี้ผมไม่รู้จักเขาคนนั้นเป็นการส่วนตัวเลยจริงๆ 555

การสัมนาที่รวม เอากว่า 33 studio มารวมกัน และเป็นระยะเวลา ยาวนานขนาดนี้ยังไม่เคยเห็นน่ะ ขนาดว่าโตเมืองนอกเมืองนา ยังเห็นแค่แบบว่า เป็นเวลาสั้นๆ พูดกันคนละนิดคนล่ะหน่อย อันนี้ล่่อซ่ะ information แทบ Overload ..... เดี๋ยวมาเขียนต่อ...ขอเรียบเรียงรูปก่อน

Intel The Creative Series.

Join movie animator Christen Bach as he takes us through his journey to create a living, breathing, visual world by documenting the reality around him. His honest awareness and insights on his Visual Life inspire a new look at how animators play their technology instrument to bring their visions to life.

In this Visibly Smart film the Electric Canvas' light projection systems transform historic Customs House (Sydney Australia) into a living, breathing entity, but lead designer Nick Tory tells an even bigger story of teamwork, collaboration, and imagination.

ภาษาภูเก็ตวันล่ะหลายคำ - เรียนจากเพลง

โพสนี้ประกอบไปด้วยประโยคท้องถิ่นหากท่านมีข้อสงสัย ประการใดโปรดสอบถาม ผู้ชมที่ไม่เข้าใจภาษาภูเก็ต โปรดใช้ ผู้ปกครองในการแนะนำ...เอ้ย ไม่ใช่สิ



อย่าจั้วได้มั้ยตนอั้น


"ทำหรอยแต่ไม่ยอมทำไหรหยิ่งอีตายก็เขาเรียกว่าจั้ว" 
แค่ประโยคแรกก็โดนแล้ว สำหรับคนภูเก็ต  

• ทำหรอย : แปลว่า ทำเท่ห์   (จริงๆ คำว่าหรอย เนี้ยแปลว่า ดี สุดยอด สุโก้ย???)  ประโยคตัวอย่าง เราอาจจะได้ยินคำว่า "หรอยนิตนอั้น" แปลได้ว่า โอ้ว...พระเจ้าจ้อด..คุณยอดมากเลย.. 

       คำว่าหรอย อาจจะมาจากคำว่า อร่อย เพราะเวลาถามเรื่องอาหาร คนภูเก็ตเราจะ ถามว่า "หรอยม้าย" ซึ่งแปลว่า อร่อยมั้ย แต่คำนี้สามารถใช้ได้ทั่วไป ที่มีความหมายบวก  positive อย่างแรง อย่างเช่น 

อ๊ะ.. เดินไปกับแฟนไปโรงหนังเริงจิต (เฮ้ย...บ้านนอกมาก)  โอเค...เอาใหม่ เทคสอง ........action 

อ๊ะ.. เดินไปกับแฟนที่โรงหนัง SFX CINEMA (ไฮโซขึ้นมาทันที) จะเลือกดูหนังอะไรดี  หันไปถามแฟน 

"นุ้ยๆ นิ ตนว่าเรื่องนี้หรอยม้าย?"  มันเป็นประโยคคำถาม ที่ถามว่า 

"นี่เธอเรื่องนี้สนุกมั้ย"

• จั้ว : โดยความหมายจริงๆ มันจะแปลว่า ขี้เบ่ง ขี้โม้ คุยโว้ เชิ่ด วางมาด.... อืมๆ...ประมาณนั้น แต่คำว่าจั้วเนี้ยมันเป็นคำเดียวสั้นๆ ที่รวมทุกอย่าง ที่เกี่ยวกับคำที่กล่าวมาเอาไว้ในคำเดียว แต่จั้วจะมีความหมายในเชิง ลบนิดๆ แอบด่าหน่อยๆ

ประโยคนี้เลย แปลภูเก็ตเป็นไทย ก็จะประมาณว่า 


"มัวแต่เก้กท่า แต่งานการไม่เดิน และยังมาทำเชิดอีก ...ไอขี้เก้ก........."


ประโยคต่อมา

"โครงการกะลุยเสียเหม็ดทำไม่เสร็จแล้วมานั่งเจ็บหัว
รู้แล้วว่าตนเก่งหลายอย่างทำทีอย่างต๊ะจะได้ไม่มั่ว"

• กะลุย : มาจากคำว่า "กะลักกะลุย" เรียกสั้นๆว่า "กะลุย" แปลว่า เยอะแยะมากมาย  ถ้าเยอะมากแบบ ประมาณค่าไม่ได้เนี้ย จะลากเสียงยาวๆ ๆปเลยว่า "กาาาาาาาาาาาลัก กาาาาาาาาลุยเหม็ด"

อันนี้อาจจะโด๊น โดน โน ใครหลายคน แปลได้ว่า มีโครงการเยอะแยะมากมายเลย แต่ทำไม่เสร็จ ไม่ดีซักอย่าง แล้วก็มานั่งกุมขมับปวดหัว ให้ค่อยๆทำไปทีละอย่าง อย่าโลภ..."อย่าจั้ว" น่ะจะได้ไม่มั่วไม่ปวดหัว หลาว.... 

เหมือนดีแต่พูด ดีแต่ปาก งานการไม่ทำ มัวแต่นั่งกินเงินเดือน หนักแผ่นดิน กระดิกเท้าไปมา ผมทำเพื่อพี่น้องงงงงงงงงง!!!!

เอ้ย.... ไม่โมโหใครมามั้ยนิ

โอเค.... เรามาแลกัน ประโยคต่อไป

"ตอนเช้าก็ไปทำงานสาย พอตอนบ่ายก็กลับบ้านก่อนเพื่อน ตำแหน่งก็เป็นถึงหัวหน้าแต่ชอบด่าลูกน้องต่อหน้าเพื่อนพอลูกน้องขอขึ้นเงินเดือนผลัดไปผลัดมาเป็นเดือน
ทำแชเชือนเราเอือนอีตาย"


โอ้ยยยย...... ไป แทงใจดำใครบ้างเนี้ย ...ฮ่าๆๆๆ.... แทบจะไม่ต้องแปลเลย ประโยคนี้ แต่มีคำคำนึงอยากให้ได้รู้กัน คือ คำว่า 

• "เอือน" ซึงหมายถึงเบื่อ น่าเบื่อ  

เอือนอิตาย   ไอย่ะ แปลว่าเบื่ออย่าแรง ...  เอือนอิ๊  ต้องมี อิ๊ ด้วยภูเก็ตของแท้ อั้น 

เย้...ภาษาใต้วันล่ะคำบทที่ 1 แล้วเป็นอย่างไรกันบ้างก็ติชม กันได้ 

จริงๆ แรงบันดาลใจจากการเขียน นี้คือ แฟนผมเองแหละ...คือ มีบางช่วงที่เค้า งงๆ กับคำพูดเรา เพราะเขาไม่ใช่คนภูเก็ต 

ก็เลย..เอาเรื่องที่เคยสอน เค้าว่าจะมาเขียน ลง web ดูน่ะ จะได้อนุรักษ์ ภาษาไม่ให้หายไปกับกาลเวลาด้วย

ยังไงก็ฝากไว้ด้วยน่ะครับว่า ไม่ว่าจะภาษาถิ่นไหน ก็มีเอกลักษณ์ เป็นของตัวเอง การอนุรักษ์ไม่จำเป็นต้อง ยึดแบบแผนเดิมเสมอไป เราสามารถนำมาประยุกได้ สิ่งที่ทำได้คือเผยแพร่มันออกไป อย่าเก็บมันเอาไว้ เผื่อจะมีบางคนเห็นคุณค่า และนำไปเผยแพร่ต่อ .... ไม่แน่น่ะ ต่อไปเราอาจจะเห็นคนเกาหลี พูดไทยกันมากขึ้นก็ได้ อิอิ.....

Uncle Sam คือใคร เกี่ยวอะไรกับ U.S.Army

Uncle Sam คือใคร เกี่ยวอะไรกับคำว่า U.S.Army

Posted by ououou on May 24, 2011 in Articles | 

ที่มาของคำว่า U.S หรือ เมือง ลุงแซม

เขาคือใคร….ทำไมต้องเป็น ลุงแซม ไม่ใช่ ลุงจอร์จ ….โฮ้วซาร่า… หรือลุงปีเตอร์ โฟ อะ โฟ โฟดิฟายยยยยย….​เอ้ย…

ซึ่งลุงแซม นั้นได้กลายมาเป็นมุขตลกขำขันอิงประวัติศาสตร์จากทางอเมริกา นู้นนนน…….

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว….ในปี 1812 ณ เมืองทรอย, สมัยที่อเมริกากำลังทำสงครามกับอังกฤษ (ฟิ้ววววว….ตู้มมมมม)

เมืองทรอย เป็นเมืองที่สำคัญมาก สำหรับอเมริกาในการขยายอาณาเขตขึ้นไปยังทางเหนือ และตะวันตก

มีพ่อค่าคนหนึ่งในเมืองทรอยนามว่า Samuel Wilson เป็นพ่อค้าที่ประสบความสำเร็จในธุรกิจค้าเนื้อสัตว์ โดยนิสัยส่วนตัวเขาเป็นพ่อค้าที่มีวินัยและอารมณ์ขัน เป็นที่รักและชื่นชมของเพื่อนๆ  และใครๆก็เรียกเขาว่า  “Uncle Sam”และลุงแซมคนนี้เอง เป็นคนที่ได้รับการแต่งตั้งให้ดูแลในการส่งเสบียงอาหาร เพื่อไปเลี้ยงปากท้อง แก่กองทัพอเมริกาในเมืองทรอย

อยู่มาวันนึงเจ้าหน้าที่จากทางการ ได้เข้ามาตรวจดูความเรียบร้อย และเยี่ยมชมโรงงานของลุงแซม  เจ้าหน้าที่ได้สะดุดกับคำว่า U.S. บนลังสินค้า และถามพนักงานในโรงงานว่า คำว่า U.S นี้หมายถึงอะไรเหรอ
(แน่นอนมันต้องหมายถึง U.S Army = united state Army อย่างแน่นอน เพราะ ส่งสินค้าให้ทางกองทัพนิ )
แต่พนักงานกลับตอบไปว่า “อ๋อ… มันมาจาก U.S  =  Uncle SAM ไง เจ้าของที่นี้น่ะ”

กร้ากกกกก………….

เจ้าหน้าที่ก็ได้แต่ขำ ในความขี้เล่นของพนักงาน และมันก็ได้กลายมาเป็นมุขตลก ที่โด่งดังของทางฝั่งอเมริกา ที่ว่า

Unite state = U.S. = Uncle sam

ตั้งแต่บัดนั้น จึงเป็นที่มาของเมืองลุงแซม

ในปี 1916  หนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งได้ ตีพิมพ์โปสเตอร์เชิญชวนการสมัครทหาร ของทางอเมริกา โดยตั้งชื่อว่าโปสเตอร์ uncle Sam โดยวาดรูปเป็นรูปชายแก่คนหนึ่งยืนชี้นิ้ว และ มีตัวหนังสือ กำกับว่า “I want you for U.S. Army” และกลายเป็นโปสเตอร์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดรูปหนึ่ง  “oh Uncle Sam Want you really?”

Read this article in English